1-

جوونی هم بهاری بود و بگذشت

به ما یک اعتباری بود و بگذشت

ترنم های گرم عاشقانه

نوای جویباری بود و بگذشت

میون ما و تو یک الفتی بود

که اونم روزگاری بود و بگذشت

بهار زندگانی رفته، افسوس

ز کف عمر جوانی رفته، افسوس

نگفتم راز دل یکدم به پیشش

ز پیشم یار جانی رفته، افسوس

نگار نازنین، هستم غلامت

بگیر دستم ببر بالای بامت

ببین بالای بامت کس نباشه

بده بوسه از آن دور  لبانت

میون ما و تو یک الفتی بود

که اونم روزگاری بود و بگذشت

جوونی هم بهاری بود و بگذشت

به ما یک اعتباری بود و بگذشت

بیا ساقی و پر کن جام ما را

ببر باد صبا پیغام ما را

بگو از ما بدان شمع شب افروز

نما روشن ز رویت شام ما را

میون ما و تو یک الفتی بود

که اونم روزگاری بود و بگذشت

هر کسی نره این آهنگ رو گوش بده خیلی خره! یکبار دیگه می گم خواننده اش منوچهر سخایی است. حالا از ما گفتن بود.

2- از نظر خیلی ها این آهنگ یا آهنگ سوغاتی هایده غمگین است. ولی من چنین نظری ندارم. این آهنگ خیلی هم شاد است. آهنگ غمگین ، آهنگی است که آدم را یاد بدهکاری هاش می اندازد. ولی ترانه هایی مثل این ادم را یاد چیزهایی می اندازند که  زمانی که بودند، خوب بودند و اگر ناراحتیی هست از نبودن آنهاست. این جور ترانه ها غمناک نیستند و بر عکس آدم را سبک می کنند. در بدترین لحظات به آدم یاد آوری می کنند زمانی بوده است ، که خوب بوده. به ادم یاد آوری می کنه که مثل سیب زمینی بی رگ نبوده، دوست داشته، و اعتباری داشته هر چند که گذشته و دیگه نیست