یک بنده خدایی تعریف می‌کرد مافیا وقتی بخواهد یکی را بکشد برای اینکه لو نره کی بوده وی را همراه با چند نفر دیگه در یک مکان عمومی می‌کشد تا معلوم نشه چه کسی را می‌خواسته بکشد. مثلا در یک رستوران بمب‌گذاری می‌کند یا برای مثال در یک مرکز خرید.

 حالا شده حکایت این وضعیت سربازی و معافی در ایران. برای اینکه یکی ار آقازادگان بتواند پست مشاور وزیر را در سن 19 سالگی کسب کند ، خب معافی لازمه، حالا چه کار کنند؟ می بینند که معیار وزنی آقازاده 19.75 آنوقت یک قانون می‌دهند که زیر 20 معافه و یک ماهی این قانون را اجرا می کنند و وقتی که خرشون از پل گذشت معیار را می‌کنند زیر 15 که میشه 2 متر قد و 60 کیلو وزن! در این 4 سال که معضل سریازی و معافی برای من ایجاد شده چندین قانون مختلف به وجود اومده و پس از یک مدت از بین رفته . خرید سربازی، معیار توده بدنی، معافیت در صورتی که برادر در شهر دیگری باشد ، برادر سرباز باشد ، و قانون‌های معافیت پزشکی که مرتبا معیارهایش تغییر می‌کنه. تازه این ها قوانین هستند که تصویب می‌شوند لوایحی که هر از چند گاهی مطرح می‌شوند به کنار. حالا هم که طرح سرباز صنعت اومده و ما فعلا دلمون خوشه که لا اقل 2 سال از عمرمون را تو برجک نگهبانی تلف نمی‌کنیم. اونم معلوم نیست تا کی اینجوری باشه. بعد میان حرف می زنند که چرا شما برای آینده برنامه ندارید. آخه چه جور وقتی که هر 3 ماه یکبار باید از نو همه چیز را برنامه ریزی کرد. بابا مشکل ما 2 سال نیست. من حاضر بودم این 2 سال را همون اول دانشگاه می‌رفتم ولی چند سال بعدش تکلیفم با خودم معلوم بود.